کشمیر منطقه ای در آسیای میانه است که پس از جنگ جهانی دوم و خروج انگلیسیها از هند، همواره صحنهی مناقشه و سهم خواهی پاکستان، هند و چین بوده است.
به گزارش اخبار جهادی، از این رو احزاب و جریانهای کشمیری گرایش های مختلف و متفاوتی دارند که شاید یکی از علل تقسیم شدن کشمیر نیز همین موضوع باشد. در این میان برخی خواستار پیوستن به هند، برخی دیگر به دنبال پیوستن به پاکستان و برخی دیگر با رد پیوستن به کشورهای دیگر، “استقلال کشمیر” را راه نجات سرزمین خود میدانند.
احزاب کشمیری از نظر فعالیت و عملکرد به دو دسته تقسیم میشوند:
۱- احزاب سیاسی.
۲- گروههای جهادی مسلح.
۱- احزاب سیاسی، که به سه دسته تقسیم میشوند:
الف_احزابی که روند پیوستن به هند را دنبال میکنند و عمدتا تفکرات ناسیونالیسم و سکولاریسم دارند.
این احزاب عبارتند از:
_حزب “کنگره ملی کشمیر” به ریاست دکتر فاروق عبدالله که معتقدند کشمیر بخشی از هند است اما بایستی خودگردان اداره شود.
_حزب “کنگره ملی هند” که اهداف آنها تفاوت زیادی با حزب کنگره قومی کشمیر ندارند و نسبت به آنها از محبوبیت مردمی کمتری برخوردار هستند.
ب_احزابی که هدف شان استقلال است که عبارتند از:
_”جبهه آزادی جامو و کشمیر” به ریاست یاسین ملک که در سال ۱۹۶۵ میلادی تاسیس شده و اعضای آنها در دو کشور هند و پاکستان مستقر هستند. این حزب شاخه نظامی دارد که فعالیت مسلحانهای علیه هند ندارد.
_حزب “کنگره مردمی” که توسط عبدالغنی لون تاسیس شد. این حزب نیز دارای شاخه نظامی است و از محبوبیت کمی در کشمیر برخوردار است.
_”جبهه مردمی دموکراتیک” به ریاست شبیر احمدشاه که خواستار همه پرسی و قبول نتیجه آن توسط تمامی طرفهاست. این حزب نیز شاخه نظامی به نام نیروهای مسلم جانباز دارد و فعالیت آنچنانی از آنها دیده نشده است.
ج_احزابی که روند پیوستن به پاکستان را دنبال میکنند و برنامه سیاسی آنها ایجاد ائتلاف بین احزاب کشمیری است و تاکنون در تجمیع حدودا ۳۱ حزب موفق بوده اند.
این احزاب در تاریخ ۹ مارس ۱۹۹۳ میلادی (۱۸ اسفند ۷۱) اجماعی را تحت عنوان “احزاب کنفرانس حریت” تشکیل دادند که در واقع جبهه ای متحد از جریانات کشمیری ضد حکومت هند است و غالبا فعالیت های سیاسی علیه هند دارند. کنفرانس حریت در سالهای اخیر دارای درگیری درون حزبی بوده و دو جناح اصلی دارد که ریاست یکی از آنها در حال حاضر به عهده “سید علی شاه گیلانی” و جناح دیگر به ریاست میر واعظ عمر فاروق می باشد. جناح تابع فاروق با جناح تابع گیلانی مخالف هستند. جناح تابع میرواعظ عمر فاروق در شهر سرینگر محبوبیت بالایی دارند و شاخه نظامی آنها تحت عنوان العمر مجاهدین فعالیت دارد. فاروق با سید علی شاه گیلانی و روسای سایر احزاب، رقابت سنگینی برای رهبری کنفرانس حریت دارد.
برجسته ترین احزاب کنفرانس حریت عبارتند از:
_”جماعت اسلامی” که توسط ابوالعلا مودودی تاسیس شد و علاوه بر فعالیت های سیاسی، بر مسائل آموزشی اسلامی به مردم کشمیر متمرکز هستند.
از برجسته ترین رهبران این حزب سید علی شاه گیلانی است.
_”کنگره مسلمانان کشمیر” که در سال ۱۹۸۷ توسط شیخ محمد عبدالله و چودری غلام عباس تأسیس شده و هدف آن آزادسازی کشمیر از اشغال هند و الحاق آن به پاکستان عنوان شده است.
_حزب “رابط المجاهدین” که در حال حاضر ریاست آن به عهده نصرت عالم است و شاخه نظامی آن به عهده اشتیاق احمد است.
_انجمن شرعی شیعیان کشمیر به رهبری سید حسن موسوی صفوی که بعد از فوت سید یوسف موسوی از علمای شیعی کشمیر تاسیس شد و عمدتا به امور مذهبی شیعیان میپردازد.
_احزاب دیگر نیز شامل “لیگ مردمی” (فاروق رحمانی)، “لیگ مردمی” (شیخ عبدالعزیز)، “اتحادیه مسلمین” به ریاست مولوی عباس انصاری که عمدتا به مسلمانان شیعه وابسته است، “جنبش همگانی” به ریاست فرید بهنجی، “جمعیت اهل الحدیث کشمیر” به ریاست مولانا طاهری است، “جنبش آزادیبخش جامو و کشمیر” به ریاست سعدالله تانتری، “جنبش مقاومت مردمی” به ریاست غلام احمد میر که تفکرات سکولار دارند، نیز خواستار پیوستن به پاکستان هستند.
۲- گروههای مسلح که برای استقلال کشمیر و جامو با نظامیان هند میجنگند و غالبا تحت حمایت پاکستان (سازمان اطلاعات پاکستان) قرار دارند. این گروهها عبارتند از:
_حزب المجاهدین:
حزب مجاهدین یکی از بزرگترین گروههای شبه نظامی در کشمیر است که برای استقلال این منطقه علیه دولت هند مبارزه میکنند. حزب مجاهدین در سپتامبر سال ۱۹۸۸ میلادی توسط “محمد احسن دار” تشکیل شد و مقر اصلی آن در شهر مظفرآباد در کشمیر آزاد قرار دارد.
هند، آمریکا و اتحادیه اروپا این گروه را تروریستی میدانند و پاکستان و ترکیه نیز با این گروه روابط تنگاتنگی دارند.
حزب مجاهدین علیرغم اینکه صلح و عدالت را مقصود خود عنوان میکنند، با این حال در شرایط فعلی مذاکره را رد کرده و مبارزه را تنها راه پایان اشغالگری هند در کشمیر میدانند.
_لشکر طیبه:
گروهی سلفی جهادی که در سال ۱۹۸۷ توسط حافظ محمد سعید پایه گذاری شد.
آنها از سوی دولت هندوستان، متهم به انجام حملات تروریستی به پارلمان هند در سال ۲۰۰۱ و بمبئی در ۲۰۰۸ (در حملات سه روزه بمبئی، مسلحین در ۱۰ منطقه از شهر نظیر مراکز تجاری، ایستگاه های خط آهن و بیمارستان و…، اقدام به تیراندازی و بمب گذاری و گروگان گیری کردند، که در نتیجه آن ۱۹۵ نفر کشته و بیش از ۳۰۰ نفر زخمی شدند) و گروههای تحت امر وی از سوی روسیه و کشورهای غربی بعنوان گروه تروریستی شناخته شده است.
_جنبش انصار یا جنبش المجاهدین:
این گروه در سال ۱۹۸۶ تاسیس شده و نیروهای آنها در سالهای سیطره طالبان بر افغانستان در پایگاههای القاعده در شرق این کشور آموزش میدیدهاند.
_جیش محمد:
این گروه در سال ۲۰۰۰ میلادی توسط مولانا مسعود اظهر در کراچی تشکیل شد و دامنه فعالیت هایش به کشمیر محدود شده است. این گروه با لشکر طیبه و سایر گروههای سلفی پاکستان روابط نزدیکی دارد.
_مجاهدین بدر:
این گروه از حزب المجاهدین جدا شده و فعالیت چندان زیادی در کشمیر ندارند.
_غزوه انصار الهند:
گروهی جدا شده از حزب المجاهدین که توسط ذاکر موسی تشکیل شد و از القاعده تبعیت میکند. این گروه با پاکستان و ائتلاف گروههای کشمیر مخالفت دارد.
_دولت اسلامی جامو و کشمیر: این گروه تاکنون دامنه فعالیت محدودی داشته و نظامیان هند معتقدند که آنها به داعش مرتبط بوده و طی عملیاتهای سالهای اخیر کاملا آنها را سرکوب کرده اند.
انتهای پیام/
منبع: تحولات جهان اسلام