طرح کنفدرالی این است که دو یا چند واحد سیاسی مستقل اقدام به ایجاد یک اتحاد بین یکدیگر می کنند. براساس این اتحاد هر واحد سیاسی استقلال خود را حفظ می کند اما در برخی امور بین آنها به صورت واحد و مشترک اداره می شود.
به گزارش اخبار جهادی، از زمان اشغال فلسطین به دست صهیونیست ها، طرح های مختلفی از سوی بازیگران منطقه ای و بین المللی برای حل این بحران ارائه شده است. یکی از این طرح ها تشکیل یک کشور کنفدرالی است. این طرح از دهه ۱۹۸۰ میلادی مطرح شده و تا کنون در مقاطع مختلف مورد استفاده و مطمح نظر قرار گرفته است. اخیرا ابومازن اعلام کرد، جراد کوشنر نماینده ترامپ و جیسون گرینبلات، فرستاده ایالات متحده در منطقه، به وی پیشنهاد تشکیل یک کنفدرالی با اردن را داده اند.
کنفدرالی به چه معنا است؟
معنای طرح کنفدرالی این است که دو یا چند واحد سیاسی مستقل اقدام به ایجاد یک اتحاد بین یکدیگر می کنند. براساس این اتحاد هر واحد سیاسی استقلال خود را حفظ می کند اما در برخی امور بین آنها به صورت واحد و مشترک اداره می شود از جمله این امور، دفاع مشترک، سیاست خارجی مشترک و پول مشترک است. یعنی واحدهای سیاسی با حفظ استقلال و هویت خود برخی امور را بین همه واحدها یکسان سازی می کنند. نمونه این نوع از یکسان سازی امروز تنها در اتحادیه اروپا وجود دارد. بر همین اساس مرزها برداشته می شود و شهروندان این واحدهای سیاسی می توانند بدون نیاز به ویزا به دیگر واحدهای سیاسی سفر کنند.
کنفدرالی فلسطین اردن چگونه خواهد بود؟
برهمین اساس اگر قرار باشد یک کنفدرالی بین اردن و فلسطین به وجود آید. اردن یک واحد سیاسی مستقل و تشکیلات خودگردان نیز یک واحد سیاسی مستقل خواهد شد. اما کمیته های مشترکی برای تصمیم سازی و تصمیم گیری به وجود خواهد آمد تا در امور امنیتی- نظامی، سیاست خارجی و پول واحد تصمیم گیری کند. براساس نمونه موجود در اتحادیه اروپا، در این وضعیت باید رفت و آمد بین اردن و کرانه باختری آزاد شود و پول یکسانی بین دو طرف وجود خواهد داشت. از سوی دیگر فلسطینی ها هویت فلسطینی خواهند داشت.
موانع و مشکلات
آنچه در نمونه موجود در کنفدرالی در اتحادیه اروپا وجود دارد اگر بخواهد به همین صورت اجرا شود با مشکلات و موانعی روبرو خواهد بود.
عدم استقلال فلسطین
فلسطین در حال حاضر هنوز یک کشور مستقل نیست لذا به نظر می رسد صهیونیست ها به این امر رضایت ندهند که با استقلال فلسطینی ها یک کنفدرالی شکل بگیرد. آنها از زمانی که ترامپ به ریاست جمهوری آمریکا رسید استقلال فلسطین را به زباله دان ریخته اند و طرح دو دولتی را قبول ندارند.
نبود مرزهای مشخص
در کنفدرالی همانگونه که گفته شد مرزهای بین واحدهای سیاسی برداشته می شود. حال آنکه فلسطین نه تنها به استقلال نرسیده بلکه تکلیف مرزهای آن نیز کاملا نامشخص است لذا این سؤال پیش می آید که آزادی رفت و آمد بین دو طرف چگونه تعریف خواهد شد.
حساسیت صهیونیست ها بر امنیت مرزهای اردن
صهیونیست ها طی ۲۵ سال مذاکره با تشکیلات خودگردان به هیچ وجه حاضر نشده اند امنیت مرزهای اردن را مورد مذاکره قرار دهند. مقامات رژیم صهیونیستی همواره امنیت مرزهای اردن را یکی از خط قرمزهای خود اعلام کرده اند و حاضر نیستند حتی با آمریکایی ها هم بر سر آن گفتگو کنند. در طرحی که سال ۲۰۱۴ از سوی آمریکایی ها ارائه شده بود، نظارت بر امنیت مرزها برعهده آمریکایی ها قرار گرفته بود و فلسطینی ها در آن طرح نقش صوری و ظاهری بازی می کردند تا موجب خشم مردم فلسطین نشود اما صهیونیست حاضر به قبول آن طرح نیز نشدند. لذا باید گفت با این میزان حساسیت چگونه ممکن است صهیونیست ها به کنفدرالی با اردن راضی شوند.
تلاش صهیونیست ها برای الحاق شهرک های کرانه باختری
صهیونیست ها طی ماه های گذشته با حمایت آمریکایی ها و با وجود مخالفت های اتحادیه اروپا تلاش می کنند شهرک های یهودی نشین کرانه باختری را به سرزمین های اشغالی ۱۹۴۸ الحاق کنند. این الحاق نزد تندرو ها و مذهبی ها به کل کرانه باختری می رسد یعنی تندروها و راستگرایان مذهبی از الحاق کل کرانه باختری سخن می گویند.
مشکل نوار غزه
در صورتی که طرح کنفدرالی بخواهد اجرا شود این سؤال پیش می آید که نوار غزه چه می شود؟ نوار غزه چگونه می تواند در این کنفدرالی حضور داشته باشد؟ ارتباط نوار غزه با این کنفدرالی دو جانبه مسئله مهمی است که از موانع اجرای آن محسوب می شود. از آغاز مذاکرات سازش در دهه ۱۹۹۰ میلادی قرار بود گذرگاهی امن برای ارتباط نوار غزه با کرانه باختری به وجود آید. اما این گذرگاه هیچ گاه به وجود نیامد. از سویی با وضعیتی که نوار غزه در حال حاضر دارد و محاصره ای که صهیونیست ها حاضر نیستند ذره ای از آن بکاهند به نظر می رسد نوار غزه مشکل اساسی اجرای طرح باشد.
اهداف صهیونیست ها از طرح کنفدرالی چیست؟
براساس موانع و مشکلاتی که در بالا به آنها اشاره شد بدیهی است که اجرای طرح کنفدرالی فلسطین اردن جزء محالات باشد حال سؤال اینجا است که آمریکایی ها که این روزها با عینک صهیونیست ها به منطقه نگاه می کنند چه اهدافی را می خواهند با اجرای این طرح برای آنها محقق کنند؟
اجرای طرح وطن بدیل
مهمترین هدف صهیونیست ها از طرح کنفدرالی فلسطین اردن اجرایی کردن طرح وطن بدیل با پوششی قابل توجیه است. طرح وطن بدیل از طرح های قدیمی مطرح در رژیم صهیونیستی است که از دهه ۱۹۷۰ میلادی مطرح بوده است. این طرح پس از انتفاضه دوم بیشتر مطرح شد و شارون و نتانیاهو همواره تلاش کردند آن را اجرا کنند. فحوای حقیقی این طرح این است که: در حال حاضر دوسوم جمعیت اردن فلسطینی است. فلسطینی های دیگر هم به اردن بروند و اردن فلسطین شود. صهیونیست ها با تلاشی که برای الحاق کرانه باختری به سرزمین های ۱۹۴۸ انجام می دهند عملا قصد بلعیدن آن را دارند حال اگر سخن از کنفدرالی می زنند برای این است که پای اردن را به این الحاق باز کنند و طرح وطن بدیل را به اجرا نزدیک کنند.
ایجاد دولت موقت فلسطین در نوار غزه
یکی دیگر از طرح های صهیونیست ها طی سال های اخیر ایجاد یک دولت موقت فلسطینی در نوار غزه به جای کشور مستقل فلسطین در مرزهای ۱۹۶۷ (کرانه باختری و نوار غزه) است. با مطرح کردن طرح کنفدرالی آنها حاکمیت فلسطینی موجود در این کنفدرالی را پس از بلعیدن کرانه باختری به نوار غزه انتقال می دهند. حاکمیتی که با عنوان حاکمیت موقت معرفی خواهد شد. بازی های اخیر صهیونیست ها در نوار غزه و صحرای سینا در همین راستا صورت می گیرد تا دولت موقت فلسطینی را در نوار غزه شکل دهند.
خیال خام ابومازن
ابومازن با بیان پیشنهاد آمریکایی ها اعلام کرد به آنها گفته است تنها در صورتی با طرح کنفدرالی موافق است که رژیم صهیونیستی نیز بخشی از این کنفدرالی باشد و یک کنفدرالی سه جانبه شکل گیرد. صهیونیست ها با طرحی که در نظر گرفته اند حتی اگر جزئی از این کنفدرالی باشند باز هم فلسطینی ها را به اردن گسیل خواهند داشت. او در خیال خام خود اینگونه پنداشته است که می تواند با این پیشنهاد طرح صهیونیست ها خنثی کند. علاوه بر این تجربه نشان داده آمریکایی ها به مرور با فشار بر ابومازن و تشکیلات خودگردان از طرق مختلف خواسته خود را بدون در نظر گرفتن نظر او اجرایی می کنند و او را مجبور به تمکین خواسته خود می کنند.
جمع بندی
براساس داده های فوق مشخص می شود که صهیونیست ها با بیان طرحی با عنوان کنفدرالی فلسطین اردن قصد دارند با الحاق کرانه باختری به سرزمین های سال ۱۹۴۸ و منزوی کردن غزه در گوشه ای با عنوان دولت موقت فلسطینی، کل فلسطین را ببلعند و جمعیت فلسطینی موجود در کرانه باختری و نوار غزه را به اردن و صحرای سینا سرازیر کنند. با این طرح کل فلسطینی تاریخی به استثناء بخش کوچکی از نوار غزه در اختیار صهیونیست ها قرار خواهد گرفت.
انتهای پیام/
منبع:تسنیم