به گزارش اخبار جهادی، منابع رسانهای عبری از جمله جرزالم پست، تایمز اسرائیل و آی۲۴ نیوز خبر دادند که رژیم صهیونیستی به همراه یونان و قبرس در حال بررسی جدی ایجاد یک نیروی نظامی مشترک واکنش سریع در شرق دریای مدیترانه است.
طبق گزارشها هدف اصلی این طرح، که در مراحل اولیه مذاکرات قرار دارد، بازدارندگی در برابر فعالیتهای نظامی و سیاسی ترکیه در منطقه اعلام شده است.
بر اساس گزارشهای منتشر شده در روزهای اخیر، این نیروی پیشنهادی شامل حدود ۲۵۰۰ نظامی خواهد بود که ترکیب آن به این صورت پیشبینی میشود: ۱۰۰۰ نفر از رژیم صهیونیستی، ۱۰۰۰ نفر از یونان و ۵۰۰ نفر از قبرس. این نیرو ترکیبی از واحدهای زمینی، هوایی و دریایی خواهد داشت و مأموریت اصلی آن حفاظت از زیرساختهای کلیدی انرژی در مدیترانه شرقی، از جمله خطوط لوله زیرآبی گاز، عنوان شده است.
جزئیات طرح نشان میدهد که نیروی هوایی شامل یک اسکادران از رژیم صهیونیستی و یک اسکادران از یونان خواهد بود. در بخش دریایی نیز یک ناو جنگی و یک زیردریایی از هر یک از طرفین اسرائیلی و یونانی پیشبینی شده که به صورت مشترک یا مستقل گشتزنی خواهند کرد. پایگاههای عملیاتی این نیرو در سرزمینهای اشغالی، قبرس و جزایر یونانی مانند رودس و کارپاتوس مستقر خواهد شد.
این مذاکرات در هفتههای اخیر شدت گرفته و شامل دیدارهای مقامات نظامی سه طرف بوده است. منابع صهیونیستی تأکید دارند که این همکاری به رژیم اشغالگر «عمق استراتژیک» بیشتری میدهد و برای یونان و قبرس نیز به عنوان عامل بازدارنده اضافی در برابر چالشهای ترکیه عمل خواهد کرد.
تنشهای منطقهای میان ترکیه از یک سو و رژیم صهیونیستی، یونان و قبرس از سوی دیگر، ریشه در اختلافات بر سر منابع گازی مدیترانه شرقی و سیاست «میهن آبی» آنکارا دارد که ادعاهای ارضی گستردهای را در این منطقه مطرح میکند.
تنشهای نظامی در شرق دریای مدیترانه از اوایل دهه ۲۰۱۰ و پس از کشف میدانهای بزرگ گازی مانند لویاتان (اسرائیل)، آفرودیت (قبرس) و تامار شدت گرفت. این منابع، که ذخایر عظیمی بالغ بر هزاران میلیارد مترمکعب گاز طبیعی دارند، به عامل اصلی رقابت ژئوپلیتیکی تبدیل شدند.
ترکیه، که از دسترسی مستقیم به این میدانها محروم است، با استناد به مفهوم «میهن آبی» (Mavi Vatan) ادعای مالکیت بر بخشهای وسیعی از منطقه اقتصادی انحصاری را مطرح کرد. آنکارا در سال ۲۰۱۹ با دولت طرابلس لیبی توافقنامهای امضا کرد که مرزهای دریایی گستردهای را ترسیم میکرد.
در مقابل، یونان، قبرس و رژیم صهیونیستی با حمایت مصر، ایتالیا و فرانسه، فروم گاز مدیترانه شرقی (EMGF) را تشکیل دادند و پروژه خط لوله EastMed را برای انتقال گاز به اروپا پیش بردند.
در این یمان در سال ۲۰۲۰، کشتی اکتشافی ترکیه به نام «عروج رئیس» با اسکورت ناوهای جنگی وارد مناطق مورد مناقشه شد و با ناوهای یونانی و فرانسوی برخورد نزدیک داشت. پروازهای جنگندهها، رزمایشهای مشترک و تهدیدهای متقابل، منطقه را به آستانه درگیری کشاند. این تنشها، که ریشه در رقابت بر سر میلیاردها دلار درآمد انرژی دارد، همچنان ادامه دارد و زمینهساز تلاشهای اخیر برای تشکیل ائتلافهای نظامی جدید است.
انتهای پیام/
