به گزارش اخبار جهادی، کشوری با تاریخی پرفراز و نشیب از جنگ و صلح، بار دیگر در یک بزنگاه تاریخی قرار گرفته است. پس از یک سال جنگ با رژیم صهیونیستی که با آتش‌بسی شکننده به پایان رسید، فضای سیاسی داخلی با چالشی جدید و بسیار عمیق مواجه است: طرح خلع سلاح حزب‌الله.
این تصمیم، لبنان را در آستانه یک دوراهی سرنوشت‌ساز قرار داده؛ از یک سو، شعار حاکمیت کامل دولت مرکزی مطرح است و از سوی دیگر، بیم از تضعیف تنها قدرت بازدارنده کشور در برابر تجاوزات احتمالی دشمن خارجی.
سلاح مقاومت، میراثی از دوران اشغال
سلاح حزب‌الله نه از یک انتخاب ایدئولوژیک صرف، که پاسخی ضروری به یک واقعیت تلخ تاریخی بوده است. در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰، در حالی که رژیم صهیونیستی بخش وسیعی از جنوب لبنان را اشغال کرده بود و ارتش لبنان به دلیل اختلافات داخلی و ضعف ساختاری قادر به مقابله نبود، خلأ امنیتی عمیقی در کشور به وجود آمد.
این شرایط بود که باعث شد مردم جنوب لبنان، برای دفاع از خود و خاکشان در برابر تجاوزات مکرر و کشتارهای بی‌رحمانه، به گروه‌های مقاومت مردمی ملحق شوند و به این ترتیب سلاح مقاومت در آن دوران به نماد ایستادگی در برابر اشغالگری و ظلم تبدیل شد.
این سلاح، در طول سال‌ها، به یک نیروی سازمان‌یافته و کارآمد تبدیل شد. در سال ۲۰۰۰، پس از سال‌ها مبارزه بی‌وقفه، مقاومت توانست ارتش اسرائیل را وادار به عقب‌نشینی کامل از جنوب لبنان کند.
این پیروزی تاریخی، که به عنوان «آزادسازی» شناخته می‌شود، نه تنها یک موفقیت نظامی بود، بلکه به لبنان هویت دوباره بخشید. این پیروزی، سلاح مقاومت را در نگاه بخش بزرگی از مردم لبنان، به عنوان ضامن امنیت و حاکمیت ملی تثبیت کرد.
در سال ۲۰۰۶ یک بار دیگر رژیم صهیونیستی در یک حمله همه‌جانبه قصد داشت مقاومت را نابود کند. جنگ ۳۳ روزه، که به نام جنگ «تموز» نیز شناخته می‌شود، نشان داد که سلاح مقاومت، فراتر از یک ابزار دفاعی، به یک عامل بازدارندگی قدرتمند تبدیل شده است.
طی این جنگ، موشک‌های مقاومت توانستند عمق استراتژیک اسرائیل را هدف قرار دهند و جنگ را به داخل شهرهای آن‌ها بکشانند. این توازن وحشت، موجب شد اسرائیل نتواند اهداف خود را محقق کند و به آتش‌بس تن دهد.
درگیری‌های یک‌ساله اخیر پس از عملیات ۷ اکتبر سال ۲۰۲۳، بار دیگر این نقش را تأیید کرد. مقاومت با حملات هدفمند و محدود، توانست بخش قابل توجهی از توان نظامی اسرائیل را در مرزهای شمالی درگیر نگه دارد و از تمرکز کامل آن‌ها بر غزه جلوگیری کند.
طرح خلع سلاح
آمریکا و اسرائیل که نتوانستند در میدان نظامی مقاومت را شکست دهند، با استفاده از ابزارهای سیاسی و اقتصادی و از طریق دولت لبنان، در پی تضعیف آن برآمدند.
در حالی که هنوز غبار جنگ ۷ اکتبر از سر لبنان فرو ننشسته بود، در نیمه اول سال ۲۰۲۵، بیروت میزبان چندین فرستاده آمریکایی بود. این رفت‌وآمدها نشان‌دهنده اصرار بی‌سابقه دولت آمریکا و فشار زیادی بود که روی دولت لبنان برای حل‌وفصل پرونده سلاح حزب‌الله وجود داشت.
در ۵ آوریل ۲۰۲۵، «مورگان اورتاگوس» معاون فرستاده آمریکا در امور خاورمیانه، به لبنان سفر کرد و با رئیس‌جمهور این کشور «جوزف عون« و نخست‌وزیر لبنان «نواف سلام» و همچنین رئیس پارلمان «نبیه بری» دیدار و گفت‌وگو کرد.
اورتاگوس در این دیدارها بر لزوم تقویت کنترل ارتش لبنان بر تمام خاک این کشور تأکید کرد و خواستار خلع سلاح حزب‌الله شد. در ۱۹ ژوئن ۲۰۲۵، «توماس باراک» فرستاده آمریکا در امور سوریه این بار با یک «نقشه راه» جامع به بیروت آمد. این نقشه راه از دولت لبنان می‌خواست تا قبل از پایان سال یک فرمان رسمی برای خلع سلاح حزب‌الله صادر کند.
باراک این شرط را برای ادامه حمایت آمریکا و ازسرگیری مذاکرات با اسرائیل ضروری دانست. این سند شامل وعده‌هایی برای حمایت مالی و اقتصادی از دولت لبنان و عقب‌نشینی نیروهای اسرائیلی و توقف حملات هوایی علیه لبنان بود.
باراک در ۷ ژوئیه ۲۰۲۵ دوباره به بیروت بازگشت تا مذاکرات را پیگیری کند. او در آن زمان از پاسخ رسمی دولت لبنان ابراز رضایت کامل کرد و آن را «شگفت‌انگیز در زمانی کوتاه» توصیف نمود. این اتفاق اولین نشانه همراهی رسمی دولت لبنان با فشارهای مستقیم آمریکا بود؛ آمریکایی که هرگونه کمک مالی یا امنیتی را به پرونده خلع سلاح گره زده بود.
بااین‌حال، لحن آمریکا در اواخر همان ماه به‌سرعت تغییر کرد. خبرگزاری «رویترز» در ۲۹ ژوئیه به نقل از منابع لبنانی گزارش داد که واشنگتن هشدار داده است: «عدم صدور فرمان رسمی از سوی هیأت دولت برای خلع سلاح حزب‌الله منجر به توقف کمک‌ها و ادامه یا گسترش حملات اسرائیل خواهد شد». آمریکا همچنین تهدید کرده بود که «فرستاده خود، توماس باراک، را دوباره به بیروت برای ازسرگیری مذاکرات نمی‌فرستد، مگر اینکه این پیش‌شرط اجرا شود.»
همراهی رسمی دولت لبنان
به‌مناسبت هشتادمین سالگرد تأسیس ارتش لبنان، رئیس‌جمهور این کشور «جوزف عون» در ۳۱ ژوئیه ۲۰۲۵ در نطقی، از همه نیروهای سیاسی لبنان، از جمله حزب‌الله، خواست تا سلاح‌های خود را به ارتش لبنان واگذار کنند. او این اقدام را فرصتی «تاریخی» برای تقویت حاکمیت و اعتبار دولت دانست.
پس از این سخنرانی، هیأت دولت لبنان در ۵ اوت ۲۰۲۵ جلسه‌ای ویژه در کاخ «بعبدا» برگزار کرد و در آن موضوع انحصار سلاح در دست دولت را به بحث گذاشت.
نواف سلام نخست‌وزیر لبنان اعلام کرد که دولت این کشور تصمیم گرفته است تا دو روز بعد، در جلسه‌ای دیگر، به بررسی «نقشه راه» آمریکا ادامه دهد. در این نشست همچنین مقرر شد تا ارتش طرحی زمان‌بندی‌شده برای محدود کردن سلاح به نهادهای دولتی تهیه کند و آن را تا ۳۱ اوت به هیأت دولت ارائه دهد.
همزمان با این اقدامات، موضوع خلع سلاح حزب‌الله بحث‌های گسترده‌ای را در لبنان برانگیخت. در حالی که برخی خواستار اجرای اقدامات مربوط به خلع سلاح بودند، طیف وسیعی از لبنانی‌ها با آن مخالفت کردند، به‌ویژه با توجه به ادامه حملات اسرائیل در جنوب و کاهش توانایی ارتش برای کنترل مرزها.
سرانجام هیأت دولت لبنان پنجشنبه‌شب که برای بررسی طرح آمریکا علیه سلاح مقاومت تشکیل جلسه داده بود، بدون حضور نمایندگان جنبش امل و حزب‌الله به کار خود پایان داد.
وزرای حاضر در این جلسه، با کلیات طرح آمریکا برای انحصار سلاح در دست دولت و استقرار ارتش لبنان در جنوب این کشور موافقت کردند. در زمان تصویب طرح، وزرای وابسته به جنبش امل و حزب‌الله جلسه را ترک کردند و رئیس‌جمهور لبنان تلاش کرد تا آن‌ها را از این کار منصرف کند، اما موفق نشد.
حامیان اصلی طرح
گروه‌هایی مانند «القوات اللبنانیه» به رهبری «سمیر جعجع» و حزب «الکتائب» (فالانژها) که همواره از منتقدان سرسخت حزب‌الله بوده‌اند، از این طرح به شدت حمایت کردند.
مخالفان اصلی طرح
در مقابل، حزب‌الله و جنبش امل به شدت با این تصمیم مخالفت کردند. آن‌ها این طرح را دیکته‌ای خارجی و خدمت به منافع اسرائیل دانستند و آن را اقدامی در جهت تضعیف لبنان در برابر دشمن توصیف کردند.
واکنش حزب‌الله
شیخ «نعیم قاسم» دبیرکل حزب‌الله طی نطقی قاطعانه تأکید کرد که «سلاح حزب‌الله قابل مذاکره نیست.» دبیرکل حزب‌الله تصریح کرد که «تا زمانی که تهدید اسرائیل وجود دارد، وظیفه مقاومت به پایان نمی‌رسد».
او همچنین خاطرنشان کرد که درخواست برای تحویل سلاح حزب‌الله در این مرحله به «پروژه اسرائیل» خدمت می‌کند. شیخ نعیم قاسم هشدار داد که هرگونه تلاش برای تحمیل خلع سلاح به‌زور، عواقب «فاجعه‌باری برای لبنان و منطقه» خواهد داشت.
واکنش مردمی
پس از تصویب طرح، واکنش مردمی نیز به سرعت آغاز شد. هزاران نفر از حامیان مقاومت به خیابان‌های بیروت و دیگر شهرهای لبنان آمدند و با برگزاری تظاهراتی گسترده، حمایت خود را از سلاح مقاومت اعلام کردند.
مردم با این حضور گسترده، به دولت و جامعه بین‌المللی اعلام کردند که از مقاومت خود در برابر توطئه‌ها حمایت می‌کنند.
انتهای پیام/
منبع: فارس
