اخبار جهادی – بر اساس گزارش‌ها، عمده ساکنان غزه اکنون با سطحی از قحطی مواجه هستند که می‌تواند به مرگ گسترده در میان غیرنظامیان به‌ویژه کودکان، منجر شود. سازمان ملل، سازمان جهانی غذا (WFP) و دیده‌بان حقوق بشر بارها هشدار داده‌اند که محدودیت شدید در ارسال مواد غذایی، دارو و سوخت به غزه، مصداق استفاده از گرسنگی به‌عنوان سلاح جنگی است؛ اقدامی که طبق کنوانسیون‌های ژنو و اساس‌نامه دیوان کیفری بین‌المللی، یک جنایت جنگی آشکار به شمار می‌آید.
با وجود فشار جهانی برای برقراری آتش‌بس و ایجاد گذرگاه‌های بشردوستانه، اسرائیل همچنان با توجیهات امنیتی، ورود بسیاری از محموله‌های کمک‌رسانی را متوقف یا به تأخیر می‌اندازد. گزارش‌ها از مناطق شمالی غزه حاکی از آن است که مردم برای تهیه تکه‌ای نان، ساعت‌ها در صف می‌ایستند یا به برگ درختان و غذای دام پناه می‌برند. در بیمارستان‌هایی که عملاً از کار افتاده‌اند، کودکان دچار سوءتغذیه، بدون سرم و غذا رها شده‌اند.
جامعه جهانی اکنون در برابر آزمونی اخلاقی قرار دارد؛ آیا گرسنگی دادن به غیرنظامیان به عنوان یک ابزار سیاسی، می‌تواند بدون پاسخ بماند؟ آیا وجدان بشری سکوت در برابر مرگ تدریجی یک ملت را تحمل خواهد کرد؟
تاریخ نشان خواهد داد که در روزهایی که مردم غزه فریاد گرسنگی سر می‌دادند، کدام کشورها و نهادها به مسئولیت خود عمل کردند و کدام‌ها چشم بر یکی از فاجعه‌بارترین اشکال جنایت جنگی بستند.
انتهای پیام/
