به گزارش واشنگتن‌پست، شرکت‌های تسلیحاتی ترکیه از جمله شرکت «بایکار» که متعلق به داماد رئیس‌جمهور ترکیه سلجوق بایراکتار است؛ به هر دو طرفِ درگیر در جنگ داخلی سودان یعنی نیروهای مسلح سودان (SAF) و نیروهای پشتیبانی سریع (RSF)، تسلیحات فروخته‌اند.
طبق این گزارش، بایکار قراردادی به ارزش ۱۲۰ میلیون دلار برای فروش شش پهپاد TB2، سه ایستگاه کنترل زمینی و ۶۰۰ کلاهک جنگی با ارتش سودان امضا کرده است.
این قرارداد در ۱۶ نوامبر ۲۰۲۳، پنج ماه پس از اعمال تحریم‌های وزارت خزانه‌داری ایالات متحده علیه سیستم صنایع دفاعی سودان (DIS) انجام شده است.
همچنین این گزارش حاکی از آن است که شرکت «آرکا دیفنس»، دیگر شرکت ترکیه‌ای تولیدکننده تسلیحات، با مقامات بلندپایه نیروهای واکنش سریع (RSF) تماس‌هایی داشته است اما شواهدی مبنی بر فروش مستقیم سلاح از سوی این شرکت به RSF وجود ندارد.
جنگ داخلی سودان
جنگ داخلی سودان در آوریل ۲۰۲۳ میان نیروهای مسلح سودان (SAF) به رهبری ژنرال عبدالفتاح البرهان و نیروهای شبه‌نظامی واکنش سریع (RSF) به رهبری ژنرال محمد حمدان دقلو (حمیدتی) آغاز شد.
این دو فرمانده که ابتدا در کودتای ۲۰۲۱ علیه دولت انتقالی متحد بودند؛ بر سر ادغام نیروهای شبه‌نظامی در ارتش دچار اختلاف شدند.
این جنگ به یک بحران انسانی عظیم تبدیل شده است. طبق گزارش سازمان ملل در سپتامبر ۲۰۲۴، هر دو طرف مرتکب نقض گسترده حقوق بشر، از جمله تجاوزهای گروهی، بازداشت‌های خودسرانه و شکنجه شده‌اند.
نیمی از جمعیت سودان نیازمند کمک‌های بشردوستانه هستند و ۲۵ میلیون نفر با ناامنی غذایی شدید مواجه‌اند. شمار کشته‌شدگان این جنگ ۱۵۰ هزار نفر تخمین زده شده است.
سودان، میدان نبرد نیابتی
نشریه تحلیلی نشنال اینترست معتقد است که جنگ سودان به دلیل دخالت قدرت‌های خارجی ادامه یافته است.
بر اساس گزارش این نشریه، مصر و عربستان از ارتش سودان حمایت می‌کنند درحالی‌که امارات متحده عربی از RSF پشتیبانی می‌کند. ابوظبی حدود ۳۲ محموله تسلیحاتی را بین ژوئن ۲۰۲۳ تا مه ۲۰۲۴ برای RSF ارسال کرده است.
کنترل بر دریای سرخ یکی از انگیزه‌های اصلی رقابت قدرت‌های منطقه‌ای در سودان است. در فوریه ۲۰۲۵، روسیه و سودان توافق کردند که روسیه یک پایگاه دریایی در بندر سودان ایجاد کند.
منافع ترکیه در سودان
ترکیه تلاش کرده است نفوذ نظامی و دیپلماتیک خود را در منطقه سودان گسترش دهد. در دسامبر ۲۰۲۴، اردوغان با عبدالفتاح البرهان تماس گرفت و پیشنهاد میانجیگری میان سودان و امارات را مطرح کرد.
ترکیه در دیگر مناطق آفریقا نیز حضور خود را افزایش داده است. این کشور پایگاهی نظامی در سومالی ایجاد کرده و قرارداد استخراج اورانیوم با نیجر امضا کرده است.
نشنال اینترست تأکید کرده است که اردوغان در تلاش است تا نفوذ خود را در شاخ آفریقا گسترش داده و کشورش را به یک قدرت مستقل تبدیل کند.
ترک‌ها با حمایت از شورشیان مسلح سوری هم نفوذ خود را در سوریه افزایش داده و همچنان در تلاش برای گسترش حضور نظامی خود در این کشور هستند.
شریه نشنال اینترست با اشاره به اقدامات ترکیه در آفریقا تصریح کرده است که سیاست خارجی این کشور فاقد اصول اخلاقی است و تحریم‌ها را نادیده می‌گیرد.
این نشریه مدعی شده است که آنکارا در جنگ اوکراین نیز روند مشابهی را در پیش گرفته، یعنی از یک‌سو به‌عنوان یک عضو ناتو عمل می‌کند و از سوی دیگر به تسهیل امور مالی روسیه و فروش تجهیزات دومنظوره به ارتش روسیه می‌پردازد.
انتهای پیام/
منبع: فارس
