به گزارش اخبار جهادی به نقل از هاآرتص، ایران در تلاش برای اجتناب از درگیری با اسرائیل است اما ممکن است اسرائیل را شگفت‌زده کند. اگر اسرائیل به اهداف ایرانی حمله کند، ساکت ماندن ایران برای مدتی طولانی، دشوار خواهد بود.
افرایم کام، پژوهشگر ارشد موسسه مطالعات امنیت ملی اسرائیل در تحلیلی برای هاآرتص نوشت: جدیدترین رویارویی بین اسرائیل و ایران در جبهه شمالی، قابل پیش‌بینی بود. می‌توان فرض کرد که هیچ‌یک از طرفین خواهان این درگیری نبودند اما با توجه به اینکه تهران نیروهای رزمی ایرانی و شیعی را به سوریه فرستاده است و در حال مسلح‌سازی حزب‌الله به سلاح‌های پیشرفته است و با توجه به اینکه اسرائیل هرگونه خطری را رصد می‌کند، این درگیری تقریباً اجتناب‌ناپذیر بود.
مهم‌ترین ابزار ارتش اسرائیل در سوریه، نیروی هوایی است و ایران هیچ پاسخی برای آن ندارد؛ نیروی هوایی ایران مبتنی بر هواپیماهای ۳۰ تا ۴۰ سال پیش است و واضح است که قابلیت رقابت با رقیب اسرائیلی را ندارد.
به‌علاوه، ایران ناگزیر است صدها کیلومتر دورتر از مرزهای خود بدون هیچ دفاع واقعی عمل کند؛ تحت چنین شرایطی، ایران هم در معرض حملات اسرائیل و هم تحریکات گروه‌های سنی در سوریه است. کاروان‌های انتقال سلاح به حزب‌الله و تأسیسات نظامی در سوریه نیز در معرض حمله هستند.
اگرچه روسیه در حال حاضر در کنار ایران ایستاده و حق حفظ نیروی ایران در سوریه را به رسمیت شناخته است اما بین این دو اختلاف‌نظر، تعارض منافع و سوءظن وجود دارد. اگر تحت هرگونه توافقی بین ایالات‌متحده و روسیه، اسد برکنار شود، نفوذ ایران در سوریه، ضربه‌ای جدی خواهد دید.
ایرانیان در حال حاضر می‌ترسند که یک مواجهه با اسرائیل، به آن فرصت حمله به تأسیسات هسته‌ای این کشور را بدهد. به‌علاوه، ایران ظاهراً به دنبال یک رویارویی نیست؛ چراکه اولویت آن تثبیت رژیم اسد و بهره‌برداری از موقعیت خود در سوریه برای تقویت نفوذ در عراق و لبنان است. یک درگیری با اسرائیل می‌تواند سد راه این اهداف شود.
جان کلام این است که ایران در تلاش برای اجتناب از درگیری با اسرائیل است اما اگر اسرائیل به اهداف ایرانی حمله کند، ساکت ماندن ایران برای مدتی طولانی، دشوار خواهد بود. بنابراین ما باید در نظر بگیریم که برخی مواقع ایران به اقدامی نظامی برای بازدارندگی اسرائیل مبادرت ورزد.
ایران با زمان‌بندی، تسلیحات یا روش، می‌خواهد اسرائیل را شگفت‌زده کند. برای رسیدن به این هدف، ترجیح می‌دهد حزب‌الله و سایر شبه‌نظامیان شیعی را تا جایی که خودش درگیر نشود فعال کند.
