“بنت جبیل، شهری در نقطه صفر مرزی لبنان با سرزمین‌های اشغالی واقع است؛ ارتش اسرائیل در جریان جنگ ۳۳ روزه، تلاش بسیاری کرد که این شهر را اشغال کند اما هرگز موفق نشد.”
به گزارش اخبار جهادی،ساعت ۹:۰۵ روز ۱۲ ژوئیه سال ۲۰۰۶ ( ۲۱تیر سال ۸۵) گروهی از رزمندگان حزب‌الله لبنان در پی جنایات اسرائیل، با نفوذ در منطقه مرزی میان لبنان و فلسطین اشغالی، به کاروانی از نظامیان اسرائیلی حمله کرده و ۲ تن از سربازان این رژیم را به اسارت گرفتند.
در آن زمان شاید کسی فکرش را هم نمی‌کرد که این عملیات، آنقدر اسرائیلی‌ها را تحقیر کند که سرآغاز جنگی بزرگ شود که ۳۳ روز به طول بیانجامد و در آن یکی از مدعی‌ترین ارتش‌های دنیا به مصاف یک گروه کوچک برود که در مقیاس نظامی قابل مقایسه با یکدیگر نبودند.
در جریان این جنگ، رزمندگان حزب الله توانستند با توسل به شیوه‌های منحصر به فرد خود و با اشراف اطلاعاتی بالا، توان خود را به رخ ارتش و دستگاه‌های اطلاعاتی رژیم صهیونیستی بکشند و در نهایت به اذعان دوست و دشمن، ارتش اسرائیل نتواند به اهداف از پیش اعلام شده‌اش دست یابد.
در جنگ ۳۳ روزه شاید بیش از هر چیز درباره توانمندی موشکی حزب الله سخن به میان آمده باشد، اما کمتر درباره توان رزم زمینی حزب‌الله حرفی زده شده باشد. نبرد بنت جبیل یکی از آن نبردهایی است که نیروهای حزب الله توانستند توان خود در زرم زمینی را به خوبی نشان دهند.
در اوایل جنگ، نیروهای زمینی ارتش اسرائیل با پشتیبانی حملات هوایی و توپخانه‌ای سعی داشتند شهر راهبردی “بنت جبیل” که در فاصله ۴ کیلومتری مرز لبنان و سرزمین‌های اشغالی قرار داشت، را به تصرف در آوردند و ارتش اسرائیل نتوانست علی‌رغم محاصره این شهر از سه جهت، آن را تصرف کند.
فاصله بنت جبیل تا مرز لبنان و اسرائیل تقریبا ۴ کیلومتر است
بنت جبیل از این جهت برای اسرائیلی‌ها اهمیت داشت که سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله لبنان در جمله معروفش مبنی بر اینکه “اسرائیل از خانه عنکبوت هم سست تر است” را در این شهر بیان کرده بود و از این حیث، تصرف این شهر برای اسرائیل بسیار مهم بود و می‌توانست بار روانی بسیار مثبتی برای نیروهای ارتش اسرائیل داشته باشد.
شهر بنت جبیل از همان روز دوم آغاز جنگ، توسط جنگنده‌های اسرائیلی به شدت بمباران می‌شد و با شدت گرفتن نبرد در منطقه مارون الرأس، بر شدت حملات بر روی بنت جبیل هم افزوده شد.
پس از تصرف روستای مارون الرأس، ستونی از تانک‌های ارتش سرائیل از شمال منطقه مارون الرأس که مشرف بر بنت جبیل بود این شهر را زیر آتش گرفتند. روزهای زیادی از جنگ گذشته بود اما هنوز ارتش اسرائیل نتوانسته بود این شهر بسیار کوچک را تصرف کند و کم‌کم این شهر تبدیل به یک نماد شکست‌ناپذیری تبدیل شده بود.
در روز سیزدهم جنگ (۲۴ ژوئیه) یگان‌های توپخانه ارتش اسرائیل بر حملات خود علیه مواضع نیروهای حزب الله و منازل غیر نظامیان در بنت جبیل شدت بخشیده و طبق آمار منتشر شده، طی ۱۲ ساعت به طور متوسط هر دقیقه یکبار، یک گلوله از توپخانه ارتش اسرائیل به سمت این شهر شلیک شد.
علی‌رغم این حملات و افزایش فشارهای ارتش اسرائیل، این رژیم در روز سیزدهم جنگ به ساقط شدن ۲ بالگرد آپاچی خود و کشته شدن سرنشینانش و همچنین کشته شدن ۲ سرباز و مجروحیت چند تن دیگر از نیروهای خود در جریان نبرد بنت جبیل اعتراف کرد تا اوضاع در جبهه بنت جبیل، وارد فاز تازه‌ای از نبرد شود.
در روز ۲۵ ژوئیه یک ستون زرهی از ارتش اسرائیل از سمت شرق و از طرف روستای عیترون به شهر بنت جبیل حمله کرد که در نتیجه آن، اداره حرفه و مشاغل این شهر به اشغال نیروهای اسرائیلی درآمد. در جبهه جنوبی، نیروهایی از ارتش اسرائیل با پشتیبانی یگان‌های زرهی از شهرک صهیونیست‌نشین “افی فیم” به‌سوی منطقه یارون حرکت کردند و قصد داشتند تا ارتباط بنت جبیل با یارون را قطع کنند تا شاید ارتش اسرائیل بتواند این شهر را پس از ۱۴ روز جنگ، به اشغال درآورد اما در جریان پیشروی نیروهای ارتش اسرائیل، گروهی از رزمندگان حزب‌الله با آنها درگیر شدند و توانستند ۲ دستگاه تانک مرکاوا را منهدم کنند.
همزمان با این درگیری، یگان‌های دیگری از ارتش اسرائیل از شهرک صیونیست نشین “زرعیت” با پیشروی به سمت روستای “عین ابل” از غرب، قصد داشتند تا با اشغال محور عین ابل- بنت جبیل و کامل کردن محاصره شهر از سه طرف، مقدمات حمله گسترده به بنت جیبل را فراهم کنند.
محورهای حمله اسرائیل به بنت جبیل
در روز ۲۶ ژوئیه نیروهای اسرائیلی پیشروی خود را در منطقه بین عیترون، مارون الرأس و بنت جبیل معروف به مثلث التحریر را کامل کردند. در جریان این پیشروی، درگیری سختی بین نیروهای مقاومت و نیروهای اسرائیلی درگرفت که طی آن کار به درگیری‌های خانه به خانه کشید و ارتش اسرائیل متحمل تلفات سنگینی در نیروی زمینی خود شد و بعد از دادن این تلفات، توانست این منطقه را به تصرف خود در آورد.
اوضاع منطقه در روز پانزدهم جنگ، حلقه محاصره تنگ‌تر شده بود اما مقاومت همچنان ادامه داشت و نیروهای اسرائیلی در مثلث التحریر مستقر شده بودند؛ از سوی دیگر، بالگردهای ارتش اسرائیل اقدام به هلی برن کماندوهایی در غرب شهر بنت جبیل و در نزدیکی روستای عین ابل کرده و تعدای از نیروهای اسرائیلی وارد قلعه مسعود شده بودند اما غافل از اینکه تعدادی از نیروهای حزب‌الله در کمین، منتظر ورود اسرائیلی‌ها هستند.
با ورود نیروهای اسرائیلی به قلعه مسعود، ۴ تن از نیروهای حزب‌الله که از قبل در این منطقه کمین کرده بودند، با اجرای آتش سنگین، نیروهای اسرائیلی را غافلگیر کرده و تلفات سنگین در حد یک دسته رزمی (کشته و زخمی)، به آنها وارد کردند و پس از این عملیات، نیروهای اسرائیلی مجبور به عقب نشینی از آن منطقه شدند.
مثلث التحریر
همزمان با این عملیات، نیروهایی از رزمندگان مقاومت با استفاده از سلاح‌های ضد زره جلوی پیشروی ستون زرهی نیروهای اسرائیلی را که می‌خواست از عین ابل به سمت بنت جبیل پیشروی کند را گرفت که در نتیجه آن ۴ تانک مرکاوای ارتش اسرائیل منهدم شد.
سرانجام ارتش اسرائیل پس از یک نبرد سنگین و پس از آنکه با مقاومت سرسختانه رزمندگان حزب الله روبرو شد، علی‌رغم آنکه از پشتیبانی‌های گسترده نیروی هوایی و توپخانه برخوردار بود و همچنین استفاده گسترده از ادوات زرهی، نتوانست مقاومت نیروهای حزب‌الله را بشکند و این شهر علی‌رغم اینکه حدود ۴ کیلومتر از مرز سرزمین‌های اشغالی فاصله داشت، با وجود تمام فشارها و حملات نظامی، شهر بنت‌جبیل هرگز تا پایان جنگ به اشغال صهیونیست‌ها در نیامد.
مقاومت نیروهای اندک حزب الله در مقابل تهاجمات و حملات گسترده ارتش اسرائیل برای اشغال بنت جبیل، باعث شد که “ژنرال اودی آدام” فرمانده نیروهای منطقه شمالی ارتش اسرائیل به دلیل عدم توانمندی، برکنار شود و “موشه یلعون” رئیس سابق ستاد ارتش اسرائیل نیز از استراژی‌های نظامی این رژیم انتقاد کرده و عملیات بنت جبیل را فاقد هرگونه برنامه‌ریزی مشخص معرفی کند.
در مجموع حملات و عملیات‌هایی که ۳۳ روز علیه شهر کوچک بنت جبیل ادامه داشت، حزب الله تنها ۱۶ نفر از نیروهایش را از دست داد اما در مقابل، ارتش اسرائیل چند فروند بالگرد آپاچی، تعدادی تانک مرکاوا و تعداد زیادی از نیروهایش را از دست داد و به هدفش هم که اشغال بنت جبیل بود، دست نیافت.
انتهای پیام/
منبع:تسنیم
