حمله جنگندههای ترکیه به شمال عراق به بهانه مقابله با «پ. ک. ک» درست چند ساعت پس از آن صورت گرفت که خبر رسید آمریکا اولین محموله از تسلیحات خود را از طریق اربیل عراق برای شبه نظامیان کرد سوری موسوم به نیروهای دموکراتیک ارسال کرده است.
اردوغان رئیس جمهور ترکیه این روزها خشمگین به نظر میرسد؛ پس از پیروزی پر حرف و حدیث در رفراندوم تغییر قانون اساسی ترکیه که بهای سنگینی برای اردوغان در نوع رابطه با موتلفان اروپاییاش داشت، حالا سیاستهای آمریکا در شما سوریه و بال و پر دادن واشنگتن به کردهای سوری که همپیمان اپوزیسیون مسلح ترکیه هستند، اردوغان حاکم مطلقالعنان این روزهای سرزمین آناتولی را بیشتر دچار سردرگمی کرده است.
اردوغان خشمگین است، چون احساس میکند واشنگتن وی و دولتش را در قضیه سوریه فریفته است و با تکیه بر کردهای سوریه میخواهد به ترکیه ضربه بزند؛ این تحلیل «عبدالباری عطوان» سردبیر روزنامه «رای الیوم» است.
آنطور که پیشتر برنامهریزی شده بود، اردوغان امروز (دوشنبه ۲۵ اردیبهشت) راهی واشنگتن خواهد شد تا با ترامپ پیرامون موضوعات مختلف به تبادل نظر و رایزنی بپردازد؛ علاوه بر بحث استرداد «فتح الله گولن» که آنکارا وی را عامل کودتای ۱۵ ژوئیه میداند، مهمترین بحثی که امروز اردوغان در دیدار با ترامپ به طرح آن میپردازد، حمایت تسلیحاتی و سیاسی واشنگتن از کردهای مستقر در شمال سوریه خواهد بود.
پیشرویهای میدانی کردها در شمال سوریه که به قدرت گیری سیاسی آنها هم منتج خواهد شد، اتفاقی است که رفته رفته دارد کابوس اردوغان را تعبیر میکند. قوام میدانی و سیاسی کردها در شمال سوریه به معنی پر شدن سنبه کردهای ترکیه معارض با آنکارا خواهد بود؛ اتفاقی که شاید موجودیت سیاسی جناب اردوغان و حزب حاکم ترکیه را به جدیترین شکل ممکن تهدید کند.
اردوغان در دیدارهایی که ظرف امروز و فردا در آمریکا خواهد داشت، سعی دارد مقامات کاخ سفید را متقاعد کند که در عملیات آزادسازی رقه (پایتخت خودخوانده داعش در سوریه) از یگانهای مدافع خلق که همان کردهای سوری هستند استفاده نکند و به نیروهای «سپر فرات» که متحد آنکارا هستند، اکتفا سازد؛ امری که به نظر نمیرسد از جانب مقامات آمریکایی مورد قبول واقع شود؛ از همین رو باید منتظر اقدامات تلافی جویانه اردوغان در شمال عراق بود؛ منطقهای که حکام ترکیه برمبنای نوعثمانی گرایی نسبت به آن ادعاهای تاریخی نیز دارند.
به طور کلی آنکارا مدعی است حلب در شمال سوریه و موصل در شمال عراق جزئی از خاک ترکیه بوده، اما طبق قرار داد “سایکس- پیکو” که بین فرانسه و انگلیس در سال ۱۹۱۶ منعقد شد این دو شهر از خاک ترکیه جدا شدند. این ادعاها و استنادات مخدوش تاریخی یکی از عواملی است که ترکها را به تحرکات ایذایی در سوریه و عراق واداشته و روند مقابل با تروریستها در این دو کشور را با اخلال مواجه ساخته است.
منبع:میزان