عرض اندام سینمای ایران در سرزمین مقاومت

پانزدهمین هفته فیلم مقاومت در لبنان فرصتی را برای نمایش فیلم های برتر و تازه سینمای ایران و آشنایی بیشتر لبنانی ها با سینمای ایران فراهم کرد.

سینماگران لبنانی و ایرانی در کنار مردم بیروت و صور، بی توجه به تهدیدات رژیم صهیونیستی در کنار هم به سالن سینما آمدند و به تماشای آثاری از سینمای دفاع مقدس و انقلاب اسلامی ایران نشستند.
پس از اینکه فیلم «ماجرای نیمروز» ساخته «محمدحسین مهدویان» در مراسم افتتاحیه «هفته فیلم مقاومت» شامگاه دوشنبه در تالار نمایشی «رسالات» بیروت اکران شد، سه شنبه شب نیز فیلم «سرو زیر آب» به کارگردانی «محمدعلی باشه آهنگر» در سینمای «AK2000» شهر صور در جنوب لبنان و در نزدیکی مرزهای فلسطین اشغالی و به اصطلاح بیخ گوش اسرائیلی ها به نمایش عموم درآمد و مورد استقبال زیادی هم قرار گرفت. چهارشنبه و پنج شنبه هم به ترتیب فیلم های «تنگه ابوقریب» به کارگردانی «بهرام توکلی» و «امپراتور جهنم» به کارگردانی «پرویز شیخ طادی» به روی پرده نقره ای رفت بی آنکه نگرانی از صهیونیست ها و تکفیری ها باشد.

*پیوند ناگسستنی
کارگردان فیلم سرو زیر آب با بیان اینکه در ابتدا به دلیل آغاز نمایش فیلمم در ایران تمایل نداشتم به لبنان سفر کنم و بعد به اصرار دوستان ترغیب شدم به این سفر بروم، خاطر نشان کرد: لبنان در نگاه فرهنگی، سیاسی و دینی و آیینی ما ایرانیان جایگاه ویژه ای دارد. سالهاست دل و جان هر دو کشور پیوندی ناگسستنی یافته است. اگر گلوله ای یا تحولی کوچکتر از نسیم در لبنان شلیک یا وزیدن گیرد صدایش و تاثیر آن بیش از اصل ماجرا بر ما مؤثر خواهد بود. لذا پذیرفتم و لبنان را برای اولین بار دیدم دیدم.
باشه آهنگر ادامه داد: وقتی متوجه شدم که فیلم سرو زیر آب به صور خواهد رفت، ناراحت شدم و پرسیدم چرا فیلمم در بیروت نمایش داده نمی شود، ولی توضیحات مرا قانع نکرد و ماند تا اینکه در جنوب لبنان نمایش و استقبال عجیب از فیلمم را در این شهر مدیترانه ای مشاهده کردم. وقتی با سالن مملو از جمعیت و جوانان پر شور و مهمتر از همه با خانواده شهدای لبنانی روبرو شدم فهمیدم رزق معنوی من اینجاست و آرامش روحیم پس از آن بی مهری ها در ایران قرار است اینجا یعنی در نزدیکی خاک فلسطین اشغالی در صور، شهر امام موسی صدر مهربان و عارف مجاهد شهید دکتر چمران به من عطا شود.
وی افزود: در مواجهه با آدم های نیکی که دیدم، عجیب صداقتی یافتم که یاد دهه طلایی شصت را برایم زنده می کرد. مهمترین شاخصه آن دهه خلوص آدم های ‌پیرامونم با عیار بالا بود. این خلوص و نگاه معصومانه جوانان و لبخندی ماندنی بر لبشان مرا شیفته کرد. ای کاش این سفر به انتها نمی رسید.
این کارگردان ایرانی در پاسخ به اینکه آیا فیلمی مشترک با لبنان یا با موضوع مقاومت لبنان خواهید ساخت، اظهارداشت: سال ها پیش در جشنواره کرمان از من خواسته شد در لبنان فیلمی بسازم. من به آن دوستان که بر پیکر یکی شان در «روضه الشهدا» حاضر شدم و زیارتش کردم گفتم من نمیشناسمتان! آنها تعجب کردند. گفتم شناخت من و آگاهی از آنچه در دل و جان شما می گذرد ساده نیست. در ایران که مدعی شناخت جامعه هستیم گاه نابخردانه به بیراهه میرویم، چگونه من با چند روز میتوانم مردمی را بشناسم و در موردشان فیلم بسازم.
باشه آهنگر اضافه کرد: سکوت تماشاگران لبنانی و دقت بیش از نیاز به فیلم با توجه به زبان چند گانه آن و زیرنویس عربی برایم عجیب بود و موضوع با پرسش های بعد از فیلم مرا به حیرت انداخت که چگونه فیلم می تواند خود را از نگاه بومی، جهانی کند. افسوس که زمان اندک بود تا گفتگوی ‌پس از فیلم ادامه یابد و بی پرده تر از درون آن جوانان با خبر شوم. اما حالا به واقع دلم می خواهد درباره این مردم و کشورشان فیلم بسازم. نه تنها مقاومتشان که چیزهای دیگری هم دارند که برای قصه پردازی مهم و کاربردی است؛ مثل ادیان و وحدت در کنار هم. شاید شرایط اقتصادی حاکم بر دو کشور اکنون اجازه ندهد، ولی این خواستن با تلاش دو طرف روزی محقق خواهدشد و آن روز پس از پژوهش و مطالعه درباره این مردم که با برخی از آنها دوست شده ام، فیلم خواهم ساخت.

*تجربه های در بحران
«سیدمحمود رضوی» تهیه کننده فیلم ماجرای نیمروز،مقاومت را فقط بحثی داخلی ایران ندانست و گفت: مساله مقاومت و انقلابی گری پس از انقلاب اسلامی ایران، در منطقه و در دنیا گسترش یافته است. فیلم هایی که به این موضوع می پردازند قطعا به راه اندازی این تفکر در کشورهای دیگر کمک می کند. حضور فیلم های ما در جشنواره بین المللی فیلم مقاومت یعنی تمایل داریم تا ملت هایی دیگری که با فرهنگ مقاومت همراه شده اند، از حوادث و چالش های داخلی ما با خبر باشند و در مقاطع بحرانی خودشان از تجربیات تاریخی ما استفاده کنند.
وی افزود: تفکر منافقین که در فیلم ماجرای نیمروز می بینیم، در حال حاضر در گروهک های تروریستی مشابهی مانند داعش و النصره و پیش از آن طالبان در حال تکثیر است. به مقاومت در لبنان و ما که از آن حمایت می کنیم، می گویند تروریست اما ما خود قربانیان تروریسم هستیم، بنابراین با چنین فیلم های باید آن رویدادها بازخوانی شده و دیده شود تا یادمان نرود که تروریسم را چه کسانی بوجود آوردند و در حق ما جنایت هایی رخ داده است؛ در غیر این صورت آنها با ابزار رسانه ای که دارند می توانند ماجراها را وارونه نشان دهند و آنچه خود ساخته اند را به نام ما و ملت های دیگر بزنند.
رضوی گفت که کار فیلمبرداری ماجرای نیمروز ۲ به اتمام رسیده و اگر خدا بخواهد در جشنواره فیلم فجر هم شرکت می کند.

* اشک لبنانی ها درآمد
چهارشنبه شب فیلم تنگه ابوقریب در بیروت، اشک صدها لبنانی را که به تالار رسالات آمده بودند، درآورد.
لبنانی ها که معمولا به سرعت پس از اتمام هر فیلمی، سالن سینما را ترک می کنند، آن شب تا لحظاتی پس از فیلم سر جایشان نشسته و چشم هایشان از اشک خیس بود و سپس آهسته آهسته از درها خارج شدند.
یک تماشاچی گفت که صحنه هایی از کربلا را دیدیم، یکی دیگر گفت: زمانی که کتاب های خاطرات دفاع مقدس شما را می خوانیم، صحنه های جنگ برایمان قابل لمس نبود که جنگ تن به تانک چطور می شود، اما حالا برایم تمامی کلمات به تصویر تبدیل شد.
«حورا» گفت: پدرم از خاطرات خود در جنگ ۳۳روزه سال ۲۰۰۶ همیشه برایم تعریف می کرد، چقدر صحنه های رویارویی رزمندگان ایرانی و لبنانی با متجاوزان شبیه هم است.
برخی هم با انتقاد از بخش ابتدایی فیلم گفتند که دقایق نخست بسیار کسل کننده و نامفهوم بود، اما نیمه دوم فیلم به شدت گیرا و عالی کار شد. چند نفر معتقد بودند که فیلم داستان نداشت و نقطه قوت آن بازسازی رشادت های جوانان کربلایی ایران در تنگه ابوقریب بود.
خبرنگار یکی از شبکه های لبنانی هم گفت: من با جنگ موافق نیستم، در صحنه هایی از فیلم احساس کردم، تبلیغاتی که می کنند و می گویند ایران و حزب الله جوانان را به کام مرگ می کشند، درست است، انگار فرماندهان دارند به زور رزمنده ها می گویند بروید جلو و کم نیاورید. البته پرسشی که در من بوجود آمد با صحنه هایی که همه با آن پسرک نوجوان برای جلو آمدن به خط مخالفت می کنند، پاسخ داده شد که چه بسیار جوانانی هستند که با اشتیاق می روند تا جانشان را فدا کنند.

*امپراتور جهنم در میان انبوه سوالات تماشاگران
دیشب در پایان هفته فیلم مقاومت در لبنان، فیلم جنجالی امپراتور جهنم اکران شد. دانشجویان و فعالان رسانه ای لبنانی که در ذهنشان انبوهی از سوالات مطرح شده بود، پس از تماشای فیلم با «محمد خزاعی» تهیه کننده فیلم که در بیروت حاضر شده بود، به گفت و گو نشستند.
گفت و گوی داغی میان موافقان و مخالفان فیلم با تهیه کننده، نشان دهنده این بود که فیلم توانسته در اولین نمایش خارج از مرزهای ایران، موفق باشد.
جوانی از چرایی برخی پرش ها در فیلم پرسید که خزاعی به او گفت: به خاطر حساسیت های موجود میان ایران و عربستان سعودی، حدود ۱۵ دقیقه از فیلم حذف شده است.
خانمی گفت که من با دیدن فیلم شما، دلم برای تروریست ها سوخت به جای اینکه از آنان متنفر شوم، دیگری به او پاسخ داد همه که تروریست زاده نمی شوند و هر کسی به خاطر عقده ای که دارد به گروه های تروریستی گرایش می یابد.
چند جوان فارغ التحصیل کارگردانی، نقاط قوت فیلم را یادآورشدند و گفتند که موسیقی، جلوه های ویژه بصری و بازی ها بسیار قابل توجه بود.
برخی تماشاگران از کمرنگ نشان داده شدن نقش رژیم صهیونیستی و آمریکا در پیدایش گروه های تروریستی انتقاد کردند و خزاعی در پاسخ آنها گفت: ما در پایان فیلم دیدیم که آن دو نقش زن و مرد که به سرویس های جاسوسی اسرائیلی وابسته بودند، در پایان فیلم رفتند تا ماموریت های دیگری را انجام بدهند و ما به صورت سمبلیک چند نشانه در فیلم گنجانده بودیم.
خاورم**۲۰۵۴

انتهای پیام/

منبع: ایرنا